Καλή χρονιά σε όλους! Ελπίζω να ξεκουραστήκατε κι εσείς, να γεμίσατε τις μπαταρίες σας, γιατί σύντομα οι δουλειές ξεκινούν πάλι με αμείωτο ρυθμό. Όπως θα έχετε δει, είχαμε κάποια θέματα ως σάιτ με το Facebook με αποτέλεσμα στην προσπάθεια επίλυσής τους, αφιερώματα όπως αυτό να μείνουν λίγο πίσω.
Το δεύτερο λοιπόν μέρος του αφιερώματος μας πιάνεται με τις επόμενες πέντε ταινίες του Wizardring World από την πέμπτη θέση μέχρι το καλύτερο (κατά τη γνώμη μας) φιλμ του franchise.
5. Harry Potter and the Philosopher's Stone
Αναμφίβολα η Φιλοσοφική Λίθος είναι μία άψογη μεταφορά του πρώτου βιβλίου που έθεσε πολύ σωστά και πιστά τον τόνο για τις επόμενες. Το old school feeling, η υπέροχη μουσική και οι πρώτες εμφανίσεις πολλών ηθοποιών που θα ταυτιζόντουσαν με τους ρόλους τους για τα επόμενα χρόνια σε συνάρτηση με την καταπληκτική σκηνογραφία με την ενδυματολογία οδήγησαν σε ένα πάρα πολύ καλό αποτέλεσμα παρά το γεγονός ότι υπήρξαν βιβλία με πολύ πιο πρωτότυπη ιστορία. Για πρώτη φορά είδα (και θα ερωτευτήκαμε) το quidditch, είδαμε για αρκετή περισσότερη ώρα το πως γίνονται τα μαθήματα και και πως κυλά η ζωή στο Hogwarts που στις επόμενες ταινίες θα τα βλέπαμε πολύ λιγότερο και κυρίως είχαμε τρομερές σκηνές που συνέβαλλαν στο δέσιμο των χαρακτήρων μεταξύ τους
4. Harry Potter and the Deathly Hallows: Part 1
Οι Κλήροι του Θανάτου ως βιβλίο είχε τη σωστή ποσότητα υλικού για να "σπάσει" σε 2 ταινίες με την απόφαση να κρίνεται επιτυχημένη. Η πρώτη ταινία της διλογίας λειτουργεί σαν εισαγωγή της δεύτερης, αλλά έχει και τις στιγμές της όπως την καταδίωξη στους δρόμους του Λονδίνου στις πρώτες σκηνές, την απόδοση της ιστορίας των τριών αδελφών που είχαν τους Κλήρους του Θανάτου στην κατοχή τους, τη λύτρωση του Dobby και διάφορες μάχες μεταξύ μάγων, οι οποίες εκσυγχρονίζονται σε σχέση με τις πρώτες ταινίες. Με το Voldemort και τους Θανατοφάγους να βρίσκονται στην εξουσία και την τριάδα των Harry, Ron και Hermione να προσπαθεί με όλα τα δεδομένα εναντίον της να καταστρέψει τους Πεμπτουσιωτές, παρουσιάζοντας ταυτόχρονα τριβές στις σχέσεις τους, το πρώτο μέρος των Κλήρων του Θανάτου διακρίνεται από απαισιοδοξία και σκοτεινά χρώματα. Η ιστορία εξελίσσεται πολύ στρωτά και οδηγεί σε μία φοβερή κορύφωση που χρειάζεται στη μέση κάθε ολοκληρωμένης ιστορίας. Είναι, μαζί με το Part 2, τα καλύτερα δείγματα γραφής του David Yates σε όλο το franchise.
3. Harry Potter and the Deathly Hallows: Part 2
To Deathly Hallows Part 2 δεν είχε και την πιο δύσκολη δουλειά να κάνει. Βασίζεται σε ένα από τα καλύτερα βιβλία της σειράς, ενώ με την πρώτη ταινία είχε στηθεί σωστά το σκηνικό και όλα τα πιόνια βρίσκονταν στις θέσεις τους για το μεγάλο φινάλε. Μερικές από τις καλύτερες στιγμές του βιβλίου παίρνουν σάρκα και οστά στη συγκεκριμένη ταινία και μάλιστα με εξαιρετικό τρόπο. Κάθε σύγκρουση χαρακτήρων από προηγούμενες ταινίες οδηγείται στο τέλος της και οι διαπροσωπικές σχέσεις των πρωταγωνιστών γίνονται πιο έντονες από ποτέ, καθώς κάποιες σκηνές έμειναν για πάντα στο μυαλό μας. Η τελική μάχη μπορεί να μην ήταν εντυπωσιακή, αλλά κάθε γεγονός που οδήγησε σε αυτήν έβαλε το λιθαράκι του για ένα πολύ όμορφο χτίσιμο προκειμένου η ιστορία να φτάσει στο τέλος. Και εδώ ο David Yates κάνει καλή δουλειά σκηνοθετικά, παρουσιάζοντας την πιο σκοτεινή εκδοχή του Hogwarts από το Prisoner of Azkaban. Όπως και να 'χει, είναι μία τελική ταινία αντάξια
2. Harry Potter and the Goblet of Fire
Μου φαίνεται κάπως περίεργο ότι οι δύο καλύτερες ταινίες του Harry Potter σκηνοθετήθηκαν από ανθρώπους που δε γύρισαν για δεύτερη ταινία. Στο Κύπελλο της Φωτιάς, ο Mike Newell έχει να διαχειριστεί ένα περίεργο, αλλά τρομερό βιβλίο. Χειρίζεται εξαιρετικά την κεντρική ιστορία σχετικά με το τουρνουά για το Κύπελλο, ενώ την ίδια στιγμή φροντίζει η επιστροφή του Voldemort που θα σηματοδοτήσει την αρχή του τέλους να είναι μία επική στιγμή που σημαδεύτηκε από έναν από τους χαρακτηριστικότερους θανάτους της σειράς. Πολλοί σημαντικοί β' χαρακτήρες εμφανίζονται για πρώτη φορά, αν και στις ταινίες δεν είχαν την ανάλογη εξέλιξη και τον ίδιο σημαντικό ρόλο με τα βιβλία. Εξαίρεση ο αγαπημένος Τρελομάτης Moody. Ο ρυθμός είναι εξαιρετικός με την ταινία να μην κουράζει σε κανένα σημείο και ομολογουμένως τα οπτικά εφέ είναι πάρα πολύ καλά για την εποχή που βγήκε. Σίγουρα συγκαταλέγεται στις καλύτερες της σειράς, καθώς στέκεται και σαν αυτοτελής περιπέτεια, αλλά και σαν ένα πολύ ποιοτικό ενδιάμεσο κεφάλαιο στη συνολική ιστορία.
1. Harry Potter and the Prisoner of Azkaban
Τι ταινιάρα ήταν αυτή ρε φίλε; Πολλοί αποδίδουν την ποιότητα της στη σκηνοθεσία του Alfonso Cuaron, αλλά η γνώμη μου είναι πως ο κυριότερος λόγος είναι ότι αποτελεί μεταφορά ενός από τα καλύτερα βιβλία της σειράς, αν όχι του καλύτερου. Ο Μεξικανός σκηνοθέτης υιοθετεί μία πιο σκοτεινή χρωματική παλέτα, θέτοντας έτσι τον κατάλληλο απαισιόδοξο τόνο που διέπει όλη την ταινία, αφήνοντας ωστόσο χαραμάδες αισιοδοξίας. Μαθαίνουμε πολύ περισσότερες πληροφορίες για το παρελθόν των γονιών του Harry, εμφανίζονται για πρώτη φορά ο, νονός του Harry, Sirius Black και ο καθηγητής Remus Lupin με τον πρώτο να αποτελεί έναν πολύ κομβικό χαρακτήρα για την ιστορία και για την εξέλιξη του πρωταγωνιστή μας. Μην ξεχνάμε πως αυτή η ταινία σύστησε και τους Παράφρονες, οι οποίοι στοίχειωσαν τα παιδικά μας χρόνια. Τέλος έχουμε μερικές πολύ δυνατές ανατροπές, τις οποίες φροντίζουν να μας τις αποκαλύψουν πολύ όμορφα και στο κατάλληλο σημείο. Ο Αιχμάλωτος του Αζκαμπάν ρέει πολύ όμορφα και αποτελεί ένα κομμάτι της ιστορίας που μπορεί να μην είχε να κάνει με το βασικό ανταγωνιστή, αλλά συνέβαλλε στην εξέλιξη των χαρακτήρων και μας βοήθησε να δεθούμε μαζί τους και να τους αγαπήσουμε, όσο κανένα άλλο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου