Η πρώτη μου επαφή με το One Piece ήταν την περίοδο που έπαιζε στο Alter μεταγλωτισμένο με τον τίτλο "Ντρέηκ Και Το Κυνήγι Του Θησαυρού" (κάκιστη η μεταγλώττιση, το μόνο που άξιζε είναι το πιασάρικο theme song), χωρίς να γνωρίζω πως είναι anime. Μερικά χρόνια αργότερα έμαθα περισσότερα για το One Piece, το ξεκίνησα σχεδόν αμέσως και η ιστορία του με κέρδισε αμέσως.
Το One Piece είναι μια φιλότιμη live-action μεταφορά αλλά επ' ουδενί δεν φτάνει το μεγαλείο της anime σειράς. Ορισμένες σκηνές (τα φλας μπακ με τους Sanji και Chef Zeff και η μάχη του Roronoa Zoro με τον Mihawk) ήταν τέλεια εκτελεσμένες, ήταν σαν να παρακολουθούσες το anime. Η φωτογραφία, τα οπτικά εφέ και οι σκηνές μάχης ήταν σε ικανοποιητικό επίπεδο. Στο ερμηνευτικό κομμάτι δεν με ενθουσίασε κάποιος από τους πρωταγωνιστές, αναφέρομαι κυρίως στους ηθοποιούς που είχαν τους ρόλους των Straw-Hat Pirates. Ο Iñaki Godoy σε κάποια επεισόδια εξαιρετικός σαν Monkey D. Luffy και σε άλλα περνούσε απαρατήρητος. Απουσίαζε το χιούμορ του, η αισιοδοξία του και η αποφασιστικότητα του, που είναι ορισμένα στοιχεία που σε κάνουν να υποστηρίζεις τον Luffy στο anime. Ο μόνος που άρεσε είναι ο Morgan Davies, ήταν απολαυστικός ως Koby.
Οι πιο χτυπητές αδυναμίες της σειράς είναι κάποιοι cringy διάλογοι, η έλλειψη συναισθημάτων (όπως στη σκηνή που ο Luffy αποφασίζει να βοηθήσει τη Nami και όταν ο Shanks έχασε το χέρι του) και μερικά κοστούμια που ήταν μέτρια έως κακά, με τους ηθοποιούς να μοιάζουν Cosplayers. Σαν να μην τους περίσσεψε αρκετό μπάτζετ, με ενδεικτικό παράδειγμα τον Buggy the Star Clown, ο οποίος θύμιζε Joker από τα Lidl. Βαθμολογία: 7/10
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου